(متن آهنگ معلق از سینا ساعی)
سینا ساعی (سینا ساعی)
بیت با داشم آزاد (داشم آزاد)
(This one is gonna be hit, haha)
بود و نبودنه آه
(بود و نبودنه آه)
یک چهار صفر دو
(یک چهار صفر دو)
بود و نبودنه آه
(بود و نبودنه آه)
من از چه سالی اینجام؟
اسممو بم کی داد؟
دنیا هنوز زیباس
من خوابم یا بیدار؟
رویاهام منو ساخت
تا کجا منو برد؟
خودمو پیدا کردم
یا هاج و واجم و گم؟
من از این چرخ زدن
دنبال جوابم
سرم گیج میره ولی کنجکاوشم واقعا
حس میاد تو سینم
شاید چون که زندم
باور سخته
شَکو حفظم
من و زندگی به هم
هر دو بدهکاریم
افتادم به جونم
تجربهٔ بازی
هنوز مث بچگی باید از خودت بسازی
ولی مث بچگی میشه دست و دلت راضی؟
انگار که هستم
لای هست و نیست
پ پلکای بستم
شاعرم کنین
تو این گرداب هفت رنگ
ما که غرق شدیم
پس پلکای بستم
شاعرم کنین
به مرگ فکر میکنم
ازش نمیترسم
اجل همیشه هست
براش کمر نمیبندم
زندگی یه آنه
من مسخ این لحظم
سعی میکنم برقصم
اگر نمیفهمم
اینم یادت نره، بگو به خودت هی مرتب
خونهٔ من کجاست؟ یه کرهٔ معلق
تقلا کنم گرفتار میشم
پس رها شدم و داد بهم خاصیت
جنگ من، جنگ اراده و تردید
چشای تو ترسید
وقتی چراغ روشن دید
حصارتو کندی
وجدان تو چربید
شرفیاب شدی وقتی که راهتو رفتی
انگار که هستم
لای هست و نیست
پ پلکای بستم
شاعرم کنین
تو این گرداب هفت رنگ
ما که غرق شدیم
پس پلکای بستم
شاعرم کنین
به هر حال نقطه ثقل زمان کش میاد همش
شادی همیشگی نیست، میاد بی اختیار هم اشک
میکوبم، میسازم و میشن تکنیکام عوض
مث من تنها خیلی آدم هست
به این دیوونگی فقط میده قلبم آب و تاب
پام رو زمینه
مغزم ناکجاست
میسازه راه خطرناک شجاع
دور نمیشم من از راکوردا
آیینه منو دید
خوب شناختم
بی توجه بود
روم حساب کرد
تا به ته رسیدم
از اول ساختم
از اول ساختم
تا به ته رسیدم
احتمالش بالاست
فاز بد بگیرم
بگیرمم گرفتم
آخه بچه نیستم
سرم گرمه
دائما که میرم
چشم بسته حاظرم ببینم
انگار که هستم
لای هست و نیست
پ پلکای بستم
شاعرم کنین
تو این گرداب هفت رنگ
ما که غرق شدیم
پس پلکای بستم
شاعرم کنین
انگار که هستم
لای هست و نیست
پ پلکای بستم
شاعرم کنین
تو این گرداب هفت رنگ
ما که غرق شدیم
پس پلکای بستم
شاعرم کنین
این چهار دیواری دیگه برا من مرزی نداره
امیدوارم یه روز تو ام بیای تو
(من که هستم لای هست و نیست)
(پلکای بستم شاعرم کنید)