متن آهنگ سفید و سیاه از سپهر خلسه و یسنا
نجات بده منو از تنهاییام
سفیدن همه من تو جمع ها سیاهم
تک بودم من از بچگیام
دارو جلومِ ولی من سمّو میخوام چرا
چی می شد نمیشدم لش خالص
الانم کت تکم تنم بود با کفش کالج
صبحا رو دانشگاه میرفتم بودم یه پرفسور
اسممو رو تخته مینوشتم با فونت بزرگ
یا
یا شاید میشدم یه وکیل ناب
تا سریع بیرون بیاد از بکس میره هر کی به *ا
یا شاید دکتر واسه نجات جون
جوهرو انتخابش کردم ولی به جای خون
چی میشد حالم انقد *** نبود
کاش تنها هم صحبتم سیری نبود
همشم تلخ نبود قاتیش کلی شیرینم بود
ولی خب از ما ته قصه دیگه چیزی نموند
ترسم از مرگ نیست اون یه اتفاقِ
ترسم از زندگیِ که دیگه نیست مثل سابق
ترسم از قلبمِ کارش همش اشتباه
ترسم از این مسیرِ که من کردم انتخابش
نجات بده منو از تنهاییام
سفیدن همه من تو جمع ها سیاهم
تک بودم من از بچگیام
دارو جلومِه ولی من سمّو میخوام چرا
الان خوبه دیلا بالا رفته ویلا
دافم میره پیلاتز و برمیگرده ویلا
نکنه یادم بره خدا داده اینا رو
وگرنه هنوز میزدم روزا تن شیلا
صبحا رو ناشتا میرم قله الپ
من با یه قرص سفید و با یه جرعه اب
تبهکار میسازه این روزگار از قهرمانا
قافیش سهم شماست قفلیاش سهم ماها
یکی کشیدم تو جنگل الان کویرم
تشنگیم یه دریاست برا فهمیدن
تصمیم دارم نمیرم تا جوابمو نگیرم
دوستام بهم فن زدن تا بزنن زمینم
پولم شاد نکرد دیگه منو
گرفته خاک توی پارکینگ رو بی ام و رو
نمیرم جایی بخوام رولکس بکنم تو دست
نگاه کن چقد زمان عوض کرده دید منو
وقتی میرسی به همه چی پوچ میشه چرا؟
زندگی مثل یه فیلمِ دروغ میگه به ما
دلم خونه که هر شب خون میشه چشام
چقدر دلم تنگه باز بخندِ نگام
نجات بده منو از تنهاییام
سفیدن همه من تو جمع ها سیاهم
تک بودم من از بچگیام
دارو جلومِه ولی من سمو میخوام چرا
